by Samira Comment Closed

In de negentiende eeuw moesten de kinderen tijdens de zomervakantie helpen bij de oogst. Nu valt er bij mij niet veel te oogsten en daarnaast is het 2016 dus doen wij in de zomervakantie leuke dingen.

De zon liet zich vandaag niet zien en het werd wel weer eens tijd voor een stukje educatie. Op naar museum Volkenkunde in Leiden, naar de tentoonstelling DE BOEDDHA waar mijn meisjes een hoop leerden over deze populaire levensles.

Aandachtig luisterden ze naar het verhaal over Boeddha, die werd geboren als Siddharta Gautama, de jongen die alles had, maar zich toch leeg voelde. Hoe hij zich terugtrok om een manier te vinden om gelukkig te worden en hoe hij die verlichting uiteindelijk vond.

Ze vonden het een mooi verhaal en op de vraag of ik ook in Boeddha geloof na zo’n mooi verhaal legde ik uit dat het Boeddhisme een godsdienstige leer is, een levensles en daarmee dus iets anders dan ‘in iemand geloven’. “Ik vind het een mooi verhaal, maar het verhaal over Jezus vind ik ook mooi, net zoals het verhaal over profeet Mohammed mooie dingen heeft”, legde ik uit. Natuurlijk aangevuld met het feit dat ieders relgieuze overtuiging respect verdient.

Onderweg naar huis dacht ik er nog even aan terug. Want het lijkt erop, dat de grote geestelijk leiders uit het verleden ons genoeg traditie doorgegeven hebben om ons bewust te zijn van het feit dat wij mensen een spirituele kant hebben.

Wat ik moeilijk vind om aan kinderen uit te leggen, is het feit dat deze geestelijk leiders zijn opgehangen, uit de dood zijn opgestaan, uitgescholden, en gewoon niet begrepen worden, maar dat ze toch voor veel mensen hoop bieden. Maar dat alles op het gebied van religie heel wat ellende en slachtpartijen teweeg heeft gebracht.

Ik heb wel de rode armbandjes omgeknoopt. Gezegend door een lama van het Shechen klooster in Kathmandu in Nepal. “De wens komt uit als het armbandje vanzelf van je pols afvalt”, zei de meneer in het museum.

Ik legde de knoop erin waarbij mijn jongste dochter verschrikt met paniek in haar ogen zei: “Mijn wens heb ik nog niet echt gedaan, nu komt hij niet uit!”
De knoop echter, die kon er echt niet meer uit. Dus even terug naar mijn eigen realtiteit en ik zei: “Als jij er zelf in gelooft, dan komt ‘ie zeker uit.
En nu naar bed!”

Namaste

67 Comments

Comments are closed.