by Samira11930 Comments

Toen lang en slank werd uitgedeeld stond ik niet vooraan. Dat was mijn eigen keuze hoor. Ik wilde destijds graag een kleine 160 en die werd tegelijkertijd uitgedeeld.
Toen ik mijn karakter voor dit leven binnen had, moest ik achteraan aansluiten in de rij voor een mooi uiterlijk. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat dat zo gewild zou zijn. Wat heb je tenslotte aan een mooi uiterlijk, dacht ik. “Daarmee kun je veel geld verdienen”, zei iemand die naast me in de rij stond. Wat hij me ook vertelde was dat geld verdienen in deze wereld het allerbelangrijkst was.
En dus bleef ik in de rij staan.

“Mooi uiterlijk is op”, ze de engel achter het loket van het bijna lege mooi uiterlijk-magazijn vermoeid. “Daar hebben de eerste mensen in de rij om gevochten.”
Daar stond ik dan. Ik was te laat voor intelligentie en mooi uiterlijk was ook op.
“Ik weet het ook niet”, zei de engel. “Als ik had geweten dat ze zo populair zouden zijn, had ik er meer van besteld.” De engel keek me keurend aan.
“Even zien… ik heb nog een paar exemplaren powervrouw liggen en achterin ligt nog een model slechte genen. Maar die is niet aan te raden want er lijkt een vervelend defect aan te zitten…”.

Ik bladerde wat door de catalogus en zag niet iets wat me direct aansprak. “Wat heb je nog liggen”? vroeg ik. “Eens kijken”, zuchtte de engel. “Je had 159 gekozen als lengte hé?”
Ik knikte hoopvol.
“Dan moet je het doen met saaibruin, maar je kunt het verven.” Ik stemde in. “Kan ik dan nog ´van origine strak en gespierd´ krijgen?” De engel schudde meewarig zijn hoofd. “Je kunt dat in het leven zelf wel krijgen, dan moet je sporten en gezond eten.”

Ik viste dus voor alle makkelijke modellen een achter het net. Geen intelligentie, mysterieuze ogen, geen getint huidje of lange benen.
Hij vroeg me waarom ik zo laat was. Ik antwoordde dat ik in de rij had gestaan voor knap uiterlijk. De engel knikte sipjes. “Tja, alles draait in dit leven om een knap uiterlijk.”
En zo stond ik een beetje doelloos voor me uit te staren toen de engel opeens zei: “Heb je veel te besteden?” Ik schudde verdrietig mijn hoofd.
“Ik heb nog een model die iemand vorige week heeft teruggebracht. Misschien vind je het wat, er moet nog wel wat aan gesleuteld worden maar je mag hem voor de helft van de prijs meenemen.”

Hij opende enthousiast de doos en ik bekeek het exemplaar.
Ik besloot hem te nemen. Met zo nu en dan een beetje verf werd saaibruin ´black is beautiful´, met wat sporten op zijn tijd zouden de putjes in de billen wat minder worden en met wat doorzettingsvermogen zou ik met dit exemplaar prima geld kunnen verdienen.

Ik ging tevreden de deur uit.
Toen ik buiten stond werd ik geroepen. “Hey! Ik vergeet nog te zeggen dat je deze niet kunt ruilen”, hijgde de engel die achter me aan was gerend.

Ik keek naar mijn aankoop en riep toen: “Maakt niet uit, ik vind hem leuk, ik hou hem, volgend leven zien we wel weer!”

11.930 Comments